Klimaatregulering in stedelijk gebied betekent ook een strategie om de mondiale en lokale temperatuur, neerslag en andere biologisch gemedieerde klimaatprocessen te beheersen. Stedelijke gebieden vertonen verhoogde temperaturen in vergelijking met de omgeving, die de gezondheid en het dagelijks functioneren kunnen beïnvloeden. Het mechanisme van stedelijke klimaatregulering is dat groen voorkomt dat steenachtige materialen en de lucht opwarmen.

Er is brede overeenstemming dat stedelijke vegetatie een belangrijke rol kan spelen bij het verminderen van het stedelijk hitte-eiland effect (Urban Heat Island UHI).

Planten koelen doordat de geabsorbeerde energie omgezet wordt in latente en dus afvoerbare warmte. De afvoer vindt plaats door transpiratie, de vorming van waterdamp waarmee de ingesloten energie naar de hoge atmosfeer wordt getransporteerd. Bij het ontmoeten van een koelere laag zal het water weer condenseren en terugvallen op het aardoppervlak, waarbij de vrijgekomen energie ontsnapt naar de ruimte.

Stad of bebouwde omgeving

De effecten van deze ecologische dienst zijn lokaal, hoewel ze regionale invloeden kunnen hebben. Het stedelijk hitte-eilandeffect kan toenemen van lokaal naar regionaal als verschillende grootstedelijke complexen samensmelten tot een netwerk van steden. Hoe meer koeling door planten toegevoegd wordt, hoe verder zal het effect voelbaar zijn.

Millenium Ecosystem Assessment (MEA 2005)

TEEB 2007 - Integrating the ecological and economic dimensions in biodiversity and ecosystem service valuation. www. http://teebweb.org/

Costanza et al 1997 - The value of the world’s ecosystem services and natural capital, Nature, vol. 387 15 May 1997.

Marc Ottelé, ‘The Green Building Envelope, Vertical Greening’, Delft 2013

Pugh et al. - ‘Effectiveness of Green Infrastructure for Improvement of Air Quality in Urban Street Canyons, 2013, Lancaster Environment Centre, Lancaster University, Lancaster, 2013